Δεν θα ήταν παραλογισμός η ακρότητα να μιλήσουμε σήμερα για ένα θέμα
με το οποίο δεν έχουμε ασχοληθεί ποτέ εδώ και δέκα τόσα χρόνια που γράφω
στην εφημερίδα.
Ο έρωτας , η διαφορά του από το σεξ, ο συντονισμός στις ανώτερες και
ανώτατες βαθμίδες της εξέλιξης του ανθρώπου, και πως όλο αυτό μαζί βοηθά
στην ευρύτερη κατανόηση του πως μπορεί η Φιληδονία να είναι ισχυρότερο
ένστικτο μετά από την Φιλαργυρία είναι η Φιληδονία.
Μεγάλοι Παγκόσμιοι Διδάσκαλοι, που πέρασαν από την Γαία κόλλησαν σε αυτό
ακριβώς το σημείο και έχουμε πλείστα όσα παραδείγματα για να
εδραιώσουμε την ερευνά μας πάνω στο σημερινό θέμα.
Το σημερινό μας θέμα μπορεί να είναι τρυφερό, μπορεί όμως και να γίνει,
πολύ δυσάρεστο και σκληρό για πολλούς ανθρώπους που διατηρούν φόβους.
H Ρωξάνη:
Το όνομά της, σημαίνει φωτεινή και μικρό αστέρι, ήταν μία πανέμορφη
κοπέλα από την Σογδιανή, Σατραπεία βόρεια του Αφγανιστάν στο σημερινό
Ουζμπεκιστάν.
Σε όλη αυτήν την ιστορία υπάρχει και ένα σκοτεινό σημείο μαζί με έναν
διάλογο που μας φέρνει ακόμη πιο κοντά στο συμπέρασμα που θέλουμε να
εξάγουμε για την σημερινή μας συζήτηση κα αναζήτηση.
Θα παραθέσω ιστορικά στοιχεία και απόσπασμα από τον συγκεκριμένο διάλογο.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
…. Η «προσκύνησις» όμως προκαλούσε τα ειρωνικά σχόλια των Μακεδόνων
και, στην περίπτωση του Καλλισθένη, οδήγησε αργότερα στην καταδίκη του.
Εκτός όμως από την υιοθέτηση των «βαρβαρικών» εθίμων, η συμπεριφορά του
Μ.Αλεξάνδρου διευκόλυνε φαινόμενα δουλοπρέπειας και κολακείας στους
ανθρώπους του περιβάλλοντός του.
Αποτέλεσμα αυτών των κολακειών ήταν η καλλιέργεια της υπερηφάνειας του
βασιλιά σε τέτοιο βαθμό που εκείνος χάνει την αίσθηση του μέτρου και
ερεθίζεται επικίνδυνα όταν πίστευε ότι υπήρχε ακόμη και η παραμικρή
ασυμφωνία με τις απόψεις του.
Το φθινόπωρο του 328 π. Χ., στα Μαράκανδα της Σογδιανής (σημ. Σαμαρκάνδη
του Ουζμπεκιστάν), κατά τη διάρκεια ενός νυκτερινού βασιλικού
συμποσίου, οι συνδαιτυμόνες επιδόθηκαν σε ανεξέλεγκτη οινοποσία και
μέθυσαν. Ορισμένοι αυλικοί του βασιλιά επιδόθηκαν σε τέτοιες κολακείες
προς τον Μ. Αλέξανδρο που προκάλεσαν την οργή του, μεθυσμένου επίσης,
Κλείτου.
Η οργή του αυτή έγινε ακόμη πιο έντονη όταν κάποιος απήγγειλε ένα ποίημα
που διακωμωδούσε την πρόσφατη πανωλεθρία των Μακεδόνων στον Πολυτίμητο
ποταμό.
Ο Μ. Αλέξανδρος, μεθυσμένος κι ο ίδιος, χλεύασε τη διαμαρτυρία του
Κλείτου, με αποτέλεσμα ο διάλογος μεταξύ τους να εκτραχηλιστεί σε
αμοιβαίες προσβολές.
[Σε αυτό το σημείο θα δώσουμε περισσότερα στοιχεία για τον διάλογο αυτό
και θα καταλάβετε που θα οδηγηθούν οι σκέψεις μας, αλλά και οι
προβληματισμοί μας, που έχουν άμεση συνάφεια με το θέμα που θα
ασχοληθούμε σήμερα.]
[Σ, σ … Τίποτε δεν θα μπορούσε να με κάνει να αλλάξω την άποψη που είχα
για τον Μ. Αλέξανδρο, παρά αυτά τα λόγια που ακούστηκαν στον
συγκεκριμένο διάλογο που νομίζω θα σας προβληματίσουν και εσάς.
Παραθέτω απόσπασμα από τον διάλογο μεταξύ Κλείτου και Μ. Αλεξάνδρου:
…Κλείτος : Όταν ξεκινήσαμε μαζι από την Μακεδονία για την εκστρατεία που
ήθελες να κάνεις, στις κοιλιές των γυναικών μας αφήσαμε μωρά που τώρα
πηγαίνουν στο γυμνάσιο, εξασκούνται στην εκμάθηση πολεμικών τεχνών και
στις αθλοπαιδιές. Σε ακολουθήσαμε πιστά χωρίς να φέρουμε αντιρρήσεις για
πολλά θέματα με τα οποία διαφωνούσαμε.
Ήρθαμε μαζι σου εδώ στα πέρατα του κόσμου, φτάσαμε μέχρι τα βάθη της
Ινδίας για να διαδώσουμε τα ιδανικά μας και εσύ για αντάλλαγμα
ερωτεύεσαι μια βάρβαρη, γεμίζεις με χρυσάφι, και αγνοείς παντελώς τον
λόγο για τον οποίο φθάσαμε ως εδώ.
Θα θέλαμε να πάρουμε αυτά που μας αναλογούν ως οικονομικά οφέλη και να γυρίσουμε πίσω στις γυναίκες μας και στην Μακεδονία.
Στο τέλος, ο βασιλιά, αντί για απάντηση άρπαξε τη λόγχη ενός φρουρού και
με αυτή σκότωσε τον Κλείτο. Η πράξη του αυτή τον συνέφερε αμέσως και η
θλίψη του ήταν τέτοια που για τρεις ημέρες αρνιόταν να φάει και να πιει,
σε βαθμό που όλοι φοβήθηκαν μήπως πεθάνει.
Τελικά, θύμα της αλλαγής της συμπεριφοράς του Μ. Αλεξάνδρου έπεσε και ο
ίδιος ο Καλλισθένης, επίσημος ιστορικός της εκστρατείας, ανεψιός και
μαθητής του Αριστοτέλη.
Ο Πλούταρχος αναφέρει πως, σε συμπόσιο που έλαβε χώρα στα Βάκτρα, το 327
π. Χ., προσπάθησαν αιφνιδιαστικά να επιβάλλουν στους καλεσμένους, μαζί
με τον καθιερωμένο ασπασμό φιλίας προς τον βασιλιά, και την
«προσκύνησιν».
Ο Καλλισθένης αρνήθηκε να προσκυνήσει και έφυγε από το συμπόσιο.
Αργότερα, την ίδια χρονιά, αποκαλύφθηκε συνομωσία των βασιλικών παίδων
(εφήβων, γόνων μακεδονικών ευγενών που συνόδευαν τους Μακεδόνες
βασιλιάδες στις εκστρατείες τους) με σκοπό τη δολοφονία του βασιλιά, για
προσωπικά κίνητρα. Τότε κάποιοι εταίροι υπέδειξαν τον Καλλισθένη ως
υποκινητή της συνομωσίας, καθώς είχε την ευθύνη της εκπαίδευσης των
βασιλικών παίδων. Παρά τα βασανιστήρια όμως, κανένας από τους παίδες δεν
ομολόγησε τη συμμετοχή του Καλλισθένη στη συνομωσία.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε σε αυτό το σημείο πως η Φιλαργυρία μα
κυρίως η Φιληδονία, στο πέρασμα των πολλών χιλιάδων ετών στάθηκε το
κύριο εμπόδιο για την ανέλιξη του ανθρώπου σε ανώτερα και ανώτατα πεδία
συνειδητότητας.
ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Τίποτε δεν μπορεί να με αποτρέψει σε αυτό το σημείο, από το να έχω τους
δικούς μου προβληματισμούς, και να προχωρήσω ακόμη περισσότερο δηλαδή
στο εξάγω τα δικά μου συμπεράσματα, και να προχωρήσω και σε κάποιες
σημαντικές παρατηρήσεις.
Βλέπουμε με τα ίδια μας τα μάτια, πως το χειρότερο ανασταλτικό για την
απεμπλοκή μας από το υλικό πεδίο και τις ζημιές που προκαλεί, είναι η
προσκόλλησή μας στις απολαύσεις που δίνουν τα χρήματα και η στροφή μας
στις υλικές απολαύσεις που προκαλούνται από την από την Φιλαρχία και την
Φιληδονία.
Άκης Ρούσσος
Δημοσιογράφος – Ερευνητής
Tags: Editorial
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου