Μια φορά και έναν καιρό… τα πολύ παλιά τα χρόνια, μια συννεφιά, και μια θλίψη, υπήρχε στα βάθη του Μεγάλου και απομακρυσμένου από τους ανθρώπους Ουρανού. Για αυτόν τον λόγο, και επειδή οι άνθρωποι είχαν απομακρυνθεί πολύ από το ΑΛΗΘΙΝΟ ΦΩΣ πάρθηκαν αποφάσεις.
Για να μπορέσουν οι άνθρωποι να καταλάβουν πως απομακρύνθηκαν από το Φως, ο Ουρανός έκανε συμβούλιο και έστειλε απεσταλμένους που θα έφερναν χαρμόσυνο μήνυμα στην γη, και με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαν να αλλάξουν όλα τα κακά που επέβαλαν οι κακοί επικυρίαρχοι επάνω στον πλανήτη. Τα γεγονότα είχαν πάρει μια πολύ άσχημη τροπή και όλα έδειχναν πως η ανθρωπότητα δεν θα μπορούσε να τα ανατρέχει και με τίποτε αυτός ό κόσμος δεν θα μπορούσε να πάει προς το καλύτερο.
Όμως…..
Σαν να μην υπήρχε άλλη μέρα για το κακό, μπήκαν μπροστά νέα γεγονότα και νέες εξελίξεις, που ακόμη και οι πιο ισχυροί άνθρωποι επάνω στον πλανήτη της πλάνης δεν θα μπορούσαν με τίποτε να τις σταματήσουν.
Δεν θα ήταν υπερβολή, να πούμε πως κανείς και ποτέ, δεν θα μπορούσε να σταματήσει την επόμενη ημέρα. Μια επόμενη ημέρα που θα ερχόταν σύντομα για να απελευθερώσει τους σκλαβωμένους λαούς της γης.
Λίγοι άνθρωποι, με πολύ ασφάλεια, και καλά κλεισμένοι στα σπίτια τους, μετέφεραν τον ερχομό της ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ που θα ξημέρωνε για την ανθρωπότητα.
Όλα αυτά γίνονταν μέσα σε ένα απόλυτο καθεστώς μυστικότητας, γιατί σε καμία περίπτωση ο εχθρός δεν θα έπρεπε να γνωρίζει τα σχέδια του Φωτός.
Γιατί αυτό θα μπορούσε μονομιάς, να αλλάξει τις συνθήκες ζωής στην γη, και οι άνθρωποι μετά από όλα αυτά που θα συνέβαιναν δεν θα μπορούσαν να γλυτώσουν και να σωθούν από τους δυνάστες που τους καταπίεζαν για πολλές χιλιάδες χρόνια.
Σαν μια φωνή οι υποψιασμένοι, γυρνούσαν από σπίτι σε σπίτι, και μετέφεραν τα χαρμόσυνα γεγονότα λέγοντας μια και μόνη λέξη.
ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΌΜΑΣΤΕ σε λίγε ημέρες.
Αυτή ήταν ή λέξη που μετέφεραν. Αυτό ήταν το χαρμόσυνο μήνυμα και έβγαιναν κραυγές χαράς και αναφιλητά από τα στόματα των υποδουλωμένων ανθρώπων.
Τίποτε αυτήν την φορά δεν θα μπορούσε να αλλάξει την ροή των γεγονότων γιατί οι αποφάσεις είχαν παρθεί από πολύ Ψηλά.
Τα παιδιά ήταν αυτά που χαιρόντουσαν περισσότερο, γιατί μέσα στις καρδιές των μικρών παιδιών ηχούσαν κι άλλα μηνύματα χαράς και αισιοδοξίας πως θα μπορούσαν να βγαίνουν στους δρόμους και να παίζουν άφοβα πια.
Τα παιδιά που ήταν και είναι κοντά στην Αλήθεια, ελάμβαναν και άλλα μηνύματα και μπορούσαν να τα εξιστορούν στις μητέρες τους και το γαϊτανάκι της χαράς δεν είχε τελειωμό.
Σαν από τα μπαλκόνια των σπιτιών, και από τις αυλές, να έπαιζε η πιο χαρμόσυνη μουσική, να έβγαιναν μυρωδιές που για πρώτη φορά αντιλαμβάνονταν οι άνθρωποι και όλη αυτή η κατάσταση, θα μπορούσε να ξεσηκώσει ακόμη και τους παππούδες και τις γιαγιάδες που αποκοιμισμένοι στις πολυθρόνες τους, έβλεπαν για πρώτη φορά ένα από τα καλύτερα όνειρα.
Ήταν οι στιγμές που θα άλλαζαν οι ζωές των ανθρώπων πάνω στην γη, και σαν να ήθελαν πολύ να το πιστέψουν, συνέχιζαν να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και να λένε την μαγική εκείνη λέξη !!! ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ !!! Απελευθέρωση.
Κάποια στιγμή όμως, τους κατάλαβαν οι εχθροι και προσπάθησαν να παρεισφρήσουν στις παρέες των Φωτεινών ανθρώπων για να πάρουν περισσότερες πληροφορίες. Όμως σαν κάτι να άλλαξε στο ΣΧΕΔΙΟ και από την μια στιγμη στην άλλη ξανά κλείστηκαν στα σπίτια και τα μηνύματα τα έδιναν μόνον όσοι με ασφάλεια έβγαιναν τις νύχτες και μετέφεραν την ίδια πληροφορία, μα με περισσότερη μυστικότητα και ασφάλεια αυτήν την φορά.
Δεν θα περνούσε πολύς καιρός και η αμφιβολίες που είχαν φωλιάσει στις καρδιές των ανθρώπων άλλαζαν όψη, και βλέμματα χαράς και αισιοδοξίας πλημμύριζαν τις καρδιές των ανθρώπων. Μικρών και μεγάλων.
Όσο περισσότερο μπαίναμε στον χειμώνα, τόσο η κατάσταση άλλαζε και γίνονταν με έναν εσωτερικό τρόπο, που για πρώτη φορά η ανθρωπότητα ζούσε. Από την άλλη πλευρά, στο στρατόπεδο των εχθρών, υπήρχε γκρίνια, εκνευρισμός, και μια κατάσταση αόρατη, που σαν να τους έλεγε με τον πιο σίγουρο και κατηγορηματικό τρόπο, πως το σχέδιο υποδούλωσης των όντων στην γη θα είχε το πιο απαισιόδοξο και πιθανά το πιο άδοξο τέλος.
Ενώ όλα αυτά που περιγράφουμε τώρα τεκταίνονται στην περιοχή της Ευρώπης, από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, εκεί που κατοικούσαν οι παλαιότεροι εχθροί της ανθρωπότητας που είχαν απόλυτη σχέση με τους Ατλάντιους, έμελε να γίνει εκείνο το γεγονός που για χάρη του θα άλλαζε τον τρόπο της ζωής επάνω στην γη.
Εάν κάποιος έλεγε σήμερα πως τα πράγματα θα αλλάξουν επάνω στην γη, το μόνο που του έμελε είναι να τον περάσουν για τρελό και να τον ρίξουν μέσα στην χειρότερη ψυχιατρική κλινική για να αποδείξουν με τον πιο περίτρανο τρόπο πως αυτός που τα λέει αυτά, έχει χάσει τα λογικά του και πως με αυτόν τον τρόπο θα συμπαρασύρει και άλλους ανθρώπους σε πλείστα όσα ατοπήματα. Γυρνάμε τώρα πίσω στις γειτονιές των φίλων μας για να δούμε πως εξελίσσονται τα γεγονότα.
Μα τι να δούμε ? Βγήκε λένε νόμος για τον περιορισμό των μετακινήσεων γιατί στις γειτονιές ακούστηκε πως μια μεγάλη αρρώστια δήθεν, θα εξαπλωθεί στην γη. Ψέμα , ψέμα, ψέμα, φώναξαν οι φίλοι μας, γιατί ήξεραν πως όλα αυτά που θα ακουστούν ήταν μόνον για να φοβίσουν τους ανθρώπους και πως άλλοι ήταν οι σκοποί που κρύβονταν πίσω από αυτές τις ψεύτικες ειδήσεις.
Η αλήθεια είναι πως θα εξαπλωθεί κάτι για να μειωθεί ο πληθυσμός της γης.
Άκης Ρούσσς
Δημοσιογράφος - Ερευνητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου